Pięćdziesiąt twarzy Bonjoro

W blogonotce o sprzedaży Mini-Kursu Process Explorera umieściłem filmik zawierający kolaż złożony z pięćdziesięciu wideo-miniaturek. Spodziewałem się, że jego produkcja pochłonie kilka godzin, tymczasem cały proces zajął raptem 45 minut.

Niniejszy artykuł ma formę poradnika – pokazuję proces, dzięki któremu efekt udało się osiągnąć tak szybko. Krok pierwszy to sprawne pobranie kilkudziesięciu filmików, krok drugi to umieszczenie ich w jednym ujęciu. Zaczynajmy!

Efekt końcowy

Jeśli ktoś nie czytał blogonotki o Mini-Kursie, oto przypomnienie – gotowy klip wyglądał jak poniżej.

Główny efekt zaczyna się w 15 sekundzie filmu i trwa 20 sekund.

Pobieranie filmików

Ponieważ pobranie zestawu kilkudziesięciu małych filmików z Bonjoro ma być jednorazowe, nie ma sensu inwestować w automatyzację. Przeprowadzimy ten proces ręcznie, lecz sposobem.

Po lewej stronie ekranu widzimy listę interakcji, po prawej szczegóły z miniaturką wideo. Klawiszem F12 przywołuję narzędzia developerskie i zaglądam do środka HTML-a:

Widzę w źródłach HTML, że przykładowy URL do filmiku ma następującą postać:
https://cdn.bonjoro.com/videos/39360eb0-c360-46bd-8918-a03c5cc08f13.mp4

Mógłbym przejść przez kilkadziesiąt pozycji i ręcznie wynotować URL-e, ale to byłoby zbyt żmudne. Zrobiłem inaczej – w narzędziach developerskich przeszedłem do zakładki „Sieć”, następnie w ciągu minuty przeklikałem kilkadziesiąt archiwalnych pozycji z wysłanymi klipami. Potem z menu „trybik” wybrałem opcję „Zapisz wszystko jako HTTP Archive”

W ten sposób całą historię aktywności sieciowej zapisałem do pliku. Teraz pozostaje wyciągnąć z niego URL-e do wszystkich filmików. Użyłem do tego edytora Notepad++ i wyrażenia regularnego wyglądającego następująco:
https://cdn.bonjoro.com/videos/[-a-f0-9]+.mp4

Nie będę dziś dokładnie objaśniał, czym jest wyrażenie regularne – chodzi o rodzaj wzorca, który podczas wyszukiwania dopasuje się do adresów URL z filmikami. Kluczowy jest fragment „[-a-f0-9]+” który oznacza „tekst składających się wyłącznie ze znaków «-abcdef0123456789»”.

W Notepad++ wybieramy opcję „Szukaj” → „Oznacz…”, tam w pole wyszukiwania wklejamy powyższe wyrażenie regularne, zaznaczamy odpowiedni tryb szukania, następnie wybieramy funkcje „Oznacz wszystko” i „Kopiuj oznaczony tekst”. Wszystkie URL-e trafiają w ten sposób do schowka.

Potem wystarczy wkleić zawartość schowka do nowego pliku i do każdego wiersza dodać wywołanie programu wget służącego do pobrania plików z sieci. Szybki sposób: zamiana znaku ^ na wget w trybie wyrażeń regularnych, „daszek” oznacza tu początek linii. Zapisujemy plik jako skrypt BAT, uruchamiamy i po kilku chwilach dysponujemy kilkudziesięcioma klipami pobranymi na dysk z Bonjoro.

Ta część zajęła mi jakieś 10 minut.

Montaż wideo

Szczerość nie radość. Nie znam się na montażu filmów i nigdy nie uczyłem się dobrych praktyk z tej dziedziny. Radzę sobie na poziomie amatorskim – umiem zrobić film z wakacji, zmontować wideo ze szkolenia, ale niewiele więcej.

Na czym ma więc polegać moja porada? To proste – sięgajcie po wiedzę profesjonalistów. Osobiście preferuję źródła pisane, ale w dziedzinie montażu wideo warto zaczynać od Youtube, wyszukując frazę „nazwa programu – nazwa pożądanego efektu”. Im bardziej popularny program, tym łatwiej znaleźć kogoś, kto dzieli się wiedzą na jego temat.

Jednym z najpopularniejszych, darmowych programów do edycji i montażu wideo jest DaVinci Resolve. To ogromny kombajn o nieprawdopodobnych wręcz możliwościach, nadmiar przycisków i funkcji może przytłaczać i onieśmielać. Na szczęście podstawowe operacje nie są zbyt skomplikowane – metodą prób i błędów można opanować dodawanie klipów do biblioteki (zakładka Media), przenoszenie i cięcie ich na linii czasu (zakładka Edit) oraz eksportowanie gotowego filmu (zakładka Deliver). Funkcja Undo („cofnij”) zadziała prawie zawsze, więc pomyłki nie są groźne!

Gdy mowa o rozlokowaniu 50 elementów składowych w jednym kadrze, moglibyśmy spodziewać się dużego nakładu żmudnej i powtarzalnej pracy związanej z 50-krotnym definiowaniem skali i współrzędnych wideo-miniaturek. Wyszukanie hasła „davinci resolve split screen” pozwala jednak znaleźć taki oto tutorial:

Instruktaż trwa niespełna kwadrans i pokazuje dwie metody zrobienia siatki animowanych obrazów. Do moich potrzeb lepiej nadawała się metoda druga, objaśniana od 10:51. Import zestawu miniaturek był szybki, utworzenie 50 ścieżek wideo także, najbardziej pracochłonną czynnością było nadanie każdej ścieżce kolejnego indeksu. Nadal jednak było to kilka kliknięć na sztukę, co zajmowało bez porównania mniej czasu, niż ręczne definiowanie współrzędnych. Nieplanowanym a fajnym efektem ubocznym był efekt stopniowego znikania klipów – miały one przecież różną długość.

Kwadrans tutoriala, kwadrans tworzenia fragmentu z siatką – do tego wstęp i zakończenie, które zajęły ostatnie pięć minut roboty. Muzyczka po taniości – gratis z bensound.com. Filmik gotowy!

Żegnamy Bonjoro

Skoro już mowa o Bonjoro – przygoda z nim była fajna, ale na razie ją zakończyłem. Statystyki wyglądają następująco:

• nagrałem 254 filmiki dla 254 klientów Mini-Kursu
• odbiorcy otworzyli 216 e-maili z powiadomieniem
• odbiorcy obejrzeli 185 filmików
• otrzymałem 51 odpowiedzi i były to same miłe rzeczy!

Sprzedaż Mini-Kursu Process Explorera jest obecnie zbyt mała, aby uzasadnić utrzymanie abonamentu na Bonjoro. Nie żałuję jednak ani jednej wydanej złotówki i polecam tę usługę wszystkim twórcom, którzy chcą usłyszeć od swoich klientów coś sympatycznego.

Z ciekawostek – przygotowanie niniejszego tekstu o produkcji filmu trwało kilka razy dłużej, niż wyprodukowanie tegoż filmu.

---

PS: potrzebujesz zautomatyzować pobieranie plików z sieci? Zerknij do spisu treści Szkolenia z automatyzacji pobierania danych z internetu!