Informatyk ZakładowyWiele osób zna planszówkę Splendor, w której gracze zbierają punkty prestiżu. Znacznie mniej osób zna androidową adaptację o nazwie Prestige, w której gracze gromadzą punkty splendoru. Byłem współautorem tego wiekopomnego tytułu a niniejszy artykuł opowiada krótką historię jego wzlotu i… trwającego dekadę łagodnego przyziemienia.
A było to tak.
Jak często dowiadujecie się, że wasz ulubiony muzyk nagrał więcej płyt, niż znacie? Pewnie rzadko. W przypadku ulubionego aktora i filmów, w których brał udział – być może zdarza się to częściej. A gdy mowa o ulubionym twórcy gier?
Ha, dobre sobie. W przeciwieństwie do muzyki i filmu, branża gier eksponuje raczej tytuły niż autorów – ci ostatni najczęściej pozostają anonimowi. Gdybym miał na poczekaniu wymienić znanych mi twórców gier, byliby to: Sid Meier, duet Carmack & Romero, małżeństwo Wiliamsów, Éric Chahi czy Tenodmario Jakmutam. A przecież grałem w życiu w setki gier!
Niniejszy artykuł jest recenzją autobiografii Sida Meiera. Gdy siadłem do lektury, odkryłem ze zdumieniem, że jego twórczość towarzyszy mi od dzieciństwa! A było to tak…
Pamiętacie Wojny Rdzeniowe? Odpowiedź zignoruję – nawet osoby kojarzące nazwę raczej nie przypomną sobie szczegółów owej cybernetycznej rozrywki z epoki pierwszych pecetów.
Idea programowalnej maszyny walczącej sięga starożytności, jednak nie będziemy cofać się aż tak daleko. Wystarczy skok do lat osiemdziesiątych XX wieku, kiedy rozwój nauki i technologii pozwolił na przestudiowanie tematu walczących ze sobą… programów.